27 Eylül 2009 Pazar

Zihinde Mücadele


Boş boş düşündüğüm günlerden birinde zihnimin en hassas noktasında iki kişi konuşmaya başladı. Biri yaşanmamış son acıyı istiyordu ölümü istiyordu arzulu bir halde. Diğeri ise yaşadığı tüm acıların rovanşını istiyordu haince.

Taraf tutmuştum o gece istekliydim tüm acıların hesabını sormaya. Karar verilmişti bir bir sorulacaktı tüm acıların hesabı ta ki son acıya kadar! Ve o gün geldiğinde yaşamadığım o tek ve son acıyıda yaşayarak zihnimdeki tarafsızlığı örtecektim sinsice.